2010.04 Aantekeningen
Jan van Til
Onderstaande
tekstfragmenten zijn veelal afkomstig uit reacties op LinkedIn, Computable en e-mail
die ik verstuurde in voornamelijk de periode juli en augustus 2010. De volgorde
van de fragmenten is chronologisch.
01. Nog steeds zit ik (wat) na
te sudderen over het onderwerp “Beeldvormingsanalyse” uit je Update 2010.
In bijgevoegde PPT gebruik ik een IR plaatje (IR staat voor InformatieRuimte) uit de Update
brochure 2010 (p14; 1e dia van de hand-out). Dat plaatje vergelijk
ik met een drietal welbekende/befaamde “paradigma’s”: het afbeeldingsparadigma,
het besturingsparadigma en de semiotische triade). Ik kan ze er ‘zomaar’
passend overheen leggen. Zie jij ze ook passen? Was jij je eigenlijk bewust van
deze ‘overlap’? Ik had je er nooit (bewust) over gehoord.
02. Afbeeldingsparadigma en
besturingsparadigma…. Ja, dat zijn regelmatig weerkerende elementen die in
allerlei varianten in zijn Updates en
ook in zijn vroegere Leergang
Informatie-architect opduiken/doken. De koppeling met informatieruimten had ik nog
(steeds) niet gemaakt. Gek genoeg heb ik Jaap dat verband zelf nooit expliciet
horen/zien leggen. Zou hij zich er bewust van zijn? Dat moet haast wel – zou ik
toch denken.
Het plaatje uit de
Update-brochure dat ik je stuurde (en al die andere soortgelijke plaatjes
waarover Jaap tijdens de Update vertelde – en vooral ook de manier waarop hij
erover vertelde) ervaar ik wel als een aanwijzing van zijn aanhoudende
worsteling met deze materie. IRn (IRn staat voor InformatieRuimten) zijn nu
veel meer onderling afhankelijk, verweven en ook veel ‘vloeibaarder’ dan enkele
jaren geleden. Werkelijkheid, waarnemingen (tekens), beelden van de
werkelijkheid komen nu (Update 2010) sterker dan ooit als een drie-eenheid naar
voren. Maar dat laatste ziet hijzelf nog niet zo; hij lijkt ze toch nog meer
als min of meer losse ‘dingen’ naast elkaar te zien. Dat verklaart naar mijn
idee overigens wel dat hij metapatroon
eenvoudigweg nog niet kàn zien. Daarvoor moet hij, inderdaad, eerst de stap
(sprong?) van ruimte naar dimensie maken (en daarmee ruimten laten vervloeien).
Zolang hij zichzelf niet toestaat om in die ruimte (hogere sfeer) te gaan
verkeren…, houdt hij zichzelf gevangen in ‘traditioneel’ IR-denken.
03. S heeft op de één of
andere manier toch moeite om het Metapattern gedachtegoed nader te bestuderen.
Hij nam het zich wel heel stellig voor – zo herinner ik me van onze terugreis,
toen, op 10 juni. Verder wist hij me geen verdere ontwikkelingen te melden in
zijn denken over “Contextual Spaces”. Heeft hij na 10 juni al eens contact met
jou gezocht? Al met al toch wel teleurstellend – kan ik je melden. Voorlopig
richt ik mijn energie vnl. op het aanmoedigen van nadere concretisering van
zijn ‘vinding’ van Contextuele Ruimte.
Nee, hij lost eigenlijk niets
echt op… hij warmt zich aan de na-warmte van een hete zomerdag… de zon is al
(bijna) onder, maar dat ziet (nog bijna) niemand. Uit de wankelende bouwvallen
pakt hij heel slim (hulde) de voor zijn doel bruikbare model-delen en genereert
vervolgens de nodige berichten op basis van ‘willekeurige’ (‘contextuele’)
uitsnijdingen uit die model-delen. In een green-field zal hij echter zelf in
die initiële model-delen moeten voorzien…. Hoe gaat hij dat doen? Traditioneel?
Op z’n Metapatterns? Waarschijnlijker is, zo schat ik momenteel in, dat hij dat
‘gewoon’ buiten zijn onderzoeksgebied een belangrijke plaats toedicht.
04. Chaos is het woord dat we
(vaak) gebruiken om ‘iets’ aan te duiden waarvan we de orde (nog) niet zien.
Dat zou ons, mensen, bescheidener, terughoudend(er) moeten maken. Vaak gaan we
als kippen zonder kop aan de gang om onze bekende en vertrouwde ‘orde’ op te
dringen aan de orde die we (nog) niet zien (willen zien). Zo maken we,
inderdaad, van orde een rommeltje – chaos zo je wilt.
Is er wel sprake van strijd
tussen chaos en orde? Ik heb niet die indruk. Wij mensen verzinnen zèlf die
spanning en strijd tussen orde die we (h)erkennen en orde die we (nog) niet
(willen) zien.
Dee Hock – de ‘uitvinder’ van
de VISA Card trok de twee woorden, chaos en orde, samen en bedacht termen als
chaord en chaordisch organiseren. Googlen geeft zonder moeite een schat aan
informatie! Een (willekeurig) boek: Birth of
the Chaordic Age. Een (willekeurig) artikel: The
Chaordic Organization.
05. Je aantekeningen
#38, Infrastructuur
op een briefje, aspects
of form, Semantische
kans door financiele crisis? … allemaal wachten ze nog geduldig op mijn
lees-actie. Waar ik wel naar keek en vervolgens ook aan begon is de Nederlandse
vertaling (Brussaard) van Dia-enneadic
framework for information concepts. En die leest erg prettig, moet ik
zeggen! Lastige, belangrijke stof – nu gelukkig in het Nederlands verkrijgbaar
(en met eindnoten). Belangrijke, onderling nauw samenhangende elementen raken
met een Nederlandse tekst toch gemakkelijker vast/(her)bevestigd dan met een
Engelse – zo blijkt me opnieuw.
06. Hij staat niet alleen
voor IT aan de paal, maar ook een goed functionerend IM rekent hij tot zijn
takenpakket. Omdat hij nog nieuw is, durf ik het woord informatierotonde
opnieuw te gebruiken. En deze week wil ik hem bijgevoegd document gaan
toelichten om te kijken of hij er iets in ziet, er een stap(penplan) verder mee
zou willen zetten. De titel van het document “Informatie wordt steeds
strategischer” is als uitspraak uit zijn mond afkomstig. Hij bezigde die
uitspraak op een manier waaruit (mij) bleek dat we daar iets mee moeten en dat
hij er niet direct een hapklare oplossing voor heeft liggen.
07. In dat ‘spervuur’ is een
aantal elementen verwerkt uit het laatste cultuuronderzoek, de nieuwe
visie/missie en de targets van hemzelf. Ik sluit niet uit dat het hem
aanspreekt.
08. Vaag – vager – vaagst. Hoewel eigenlijk niemand (al) weet wat “Cloud” is…
of zou moeten zijn… of zou moeten gaan worden…. Laat staan waar “Cloud
strategie” over zou kunnen gaan…. Begint Microsoft nu met “All in
Cloudstrategie”. Nu gaat (eindelijk) alles op zijn plek vallen. Een hele zorg
minder.
09. Gezien op Grenswetenschap: “Wie chaos
beschrijft, stelt orde op zaken”. Interessant. Ook hier geldt dat zodra je
‘het’ beetpakt… ‘het’ niet langer blijft zoals het is. De orde in de chaos
verdwijnt zodra je je er mee bemoeit. Die verdwenen orde noemen wij orde zodra
wij er chocola van menen te kunnen maken. Maar al te vaak is die orde een
opmaat voor een volgende chaosgolf. Christopher Alexander schrijft daar ook
over in zijn The
Nature of Order. De nieuw optredende chaos noemt hij The Void. En uit die
Void ontvouwen zich heel natuurlijk (als wij ons daarmee bemoeien gaat het erg
vaak mis) weer nieuwe ordes.
Als je het wilt zien, zie je
dat objecten niet (a-priori) bestaan. Ze komen voort uit relaties. Altijd.
Voldoende relaties maken een object manifest. Wisselende relaties laten het
object wisselen van betekenis voor de individuele waarnemer (die immers een
specifieke – en ook wisselende – set relaties tot een bepaald object onderhoudt).
Altijd. Zodra je de relaties waar het object uit naar voren komt vergeet…
ontkent… onderwaardeert… verandert, verdwijnt het object. In o.a. de boeken van
Bommerez (bijv. Kun
je een rups leren vliegen en Door
de bomen het bos zien) komt dat op schitterende wijze aan bod.
10. Op (dringend) verzoek van
P stuur ik je mijn achtereenvolgende bijdragen aan de SEMIC.eu discussie op
LinkedIn (mei/juni 2010) over wat zij noemen “Core Person”. Zie de bijdragen
06, 07, 09, 10, 12, 13, 17, 20, 23, 27, 34 en 35 in Aantekeningen 2010.03. Het klinkt zo
verraderlijk mooi… Core Person. Maar wat een vergeefse moeite. De mensen van
SEMIC.eu doen echt hun uiterste best om “Europe a better place to live” te
maken. Maar op een zo traditionele, zo onstelselmatige manier….
Of mijn bijdragen hebben
geholpen? Ik vrees (op korte termijn) van niet :( Andere invloedrijken bij
SEMIC deden hun uiterste best de discussie ‘stelselmatig’ in hopeloze
richtingen af te buigen. En inmiddels…. Inmiddels is SEMIC al weer een stap (of
wat) verder op de weg die men van meet af aan wenste in te slaan – zie daarvoor
eventueel deze link.
11. Eind juni tekende ik uit jouw mond de
uitspraak “Informatie wordt steeds strategischer” op. De manier waarop je dat
zei ademde enerzijds grote stelligheid en droeg anderzijds ook iets peinzends
in zich mee. Nou, ja – zo kwam het in ieder geval op mij over.
Met dat stellige ben ik het van harte eens. Het
peinzende inspireerde mij tot het (her)schrijven van het stuk tekst dat je als
bijlage bij dit bericht aantreft. Ik gaf het de passende titel “Informatie
wordt steeds strategischer” mee. Als ondertitel leek me “Gasrotonde vraagt om ‘informatierotonde’”
van toepassing. Beide vormen immers heel krachtige metaforen die gelijk al veel
duidelijk maken. Na inleidende opmerkingen schets ik probleem en oplossing,
waarna een aanzet tot praktisch stappenplan volgt. De tekst mondt uit in een
aantal voordelen die naar mijn idee haalbaar zijn en het steeds strategischer
karakter van informatie onderstrepen. Wanneer het idee je aanspreekt en/of je
nadere toelichting wenst, ben ik daarvoor graag beschikbaar.
12. Automatisering van de
informatievoorziening zorgde voor enorme groei, bloei en versnelling van de
ontwikkeling van zowel maatschappij als bedrijfsleven. Een scala aan toenmalige
knelpunten en problemen verdween als sneeuw voor de zon. En ICT ontpopte zich
al snel als een ongekend krachtige en ‘enabling’ technologie.
In het kielzog van deze
ontwikkelingen verschenen vraagstukken van geheel nieuwe aard aan de horizon.
Ongebreidelde duplicatie van informatie en niet of nauwelijks te beheersen
informatie-inconsistentie vormen vandaag de dag keerzijde van schitterende
medaille. Tegelijkertijd neemt de behoefte aan transparantie, d.w.z. eenduidige
betekenis van informatie voor alle bedrijven en hun (internationale) business
partners sterk toe.
Duidelijk is dat genoemde
keerzijde haaks staat op de behoefte aan eenduidige betekenis van informatie.
De oplossing die hier nodig is, is er – volgens Einstein – één die niet binnen
het heersende denkkader te vinden is: “We
can not solve our problems with the same level of thinking that created them.”
Er is, met andere woorden, een kwalitatief ander denk- en werkkader nodig om de
beide conflicterende ‘bewegingen’ met elkaar te verenigen. Een denk- en
werkkader waarin infrastructurele benadering van informatieverkeer –
metaforisch: informatierotonde – haar logische plaats heeft.
13. In grote delen van de ons
omringende wereld staan goederen (materie) en transport/transformatie van
goederen (energie) niet meer in het brandpunt van de economische belangstelling.
En dat is niet omdat we inmiddels zonder materie kunnen. Ook niet omdat we
zonder de energie kunnen om die materie te verplaatsen en/of te transformeren.
Nee, er is iets anders dat die centrale en ook regulerende rol heeft
overgenomen: informatie.
Op basis van informatie
sturen we, bijvoorbeeld, enorme schepen/vliegtuigen met een scala aan goederen
kriskras de wereld over. Of, om dichter bij huis te blijven, op basis van
informatie sturen we dag in dag uit uiterst gevarieerde goederen met een scala
aan kwaliteiten ten behoeve van een waaier aan (inter)nationale business
partners kriskras over de wereld.
Materie-economie
transformeert via energie-economie in informatie-economie (en verder…; Paul
Wouters, 1999). En als gevolg van aanhoudende en ook stormachtige
ontwikkelingen in ICT, is vandaag de dag een heuse informatiemaatschappij ontstaan. Een maatschappij waarin aan
informatie geen enkel gebrek is en waarin zich steeds vaker en ook steeds
indringender de vraag naar betekenis, naar waarde en zin van die veelheid aan
informatie aan ons opdringt. In onze omvangrijke informatiehuishoudingen – ook
die van uw informatie-intensieve bedrijf – wordt eenduidige betekenis van informatie een schaars ‘goed’ en
promoveert daardoor van middel tot doel. En daarmee is een nieuw regulerend
beginsel geboren.
Op basis van betekenis
selecteren we informatie van waarde,
komen we tot zinvol gedrag en sturen
we, met hedendaagse transportmiddelen gassen, goederen enzovoort kriskras de
wereld over. Met betekenis als nieuw regulerend beginsel zijn we in staat om
onze informatiehuishouding op nieuwe en hogere orde te brengen en prangende
vraagstukken adequaat op te lossen. Het huidige regulerende beginsel,
informatie, is daarvoor niet krachtig genoeg – vraag het maar aan Einstein.
Vanuit een
(natuur-)wetenschappelijk perspectief bekeken, is de beweging materie – energie
– informatie – waarde/zin/betekenis er één van toenemende complexiteit. Dat is
niet anders; we moeten immers dóór! Wie echter met antropologische ogen kijkt,
vanuit gebruiksperspectief – zeg ook maar, ziet daarin een belangrijke
toewending naar de kern van de zaak zelf. Waarde/zin/betekenis is immers
allesbepalend voor welke informatie we als mensen selecteren om beschikbare
energie effectief aan te wenden teneinde materie naar onze hand te zetten. Ook
voor uw bedrijf geldt dat trefzekere toekenning van waarde/zin/betekenis aan de
informatie die ze gebruikt, verwerkt en/of produceert steeds strategischer
wordt voor duurzaam functionerende informatierotonde.
14. In de toenemende dynamiek
en diversiteit van onze moderne bedrijvigheid is er steeds minder dat nog lang
hetzelfde (stabiel) blijft. Eigenlijk is vrijwel alles continue in beweging.
Situaties wisselen elkaar steeds sneller af waarbij tegelijkertijd en vanuit
wisselende disciplines en belangengroepen, elk vanuit eigen invalshoek, invloed
wordt uitgeoefend. Dee Hock, de oprichter van VISA USA/International, duidde
dat verschijnsel al in 1970 aan met “compression of time and events”. En het is
mede vanwege deze compressie dat betekenis van informatie – voor mensen – als
het ware vloeibaar wordt en merkbaar
verandert met de wisselende situaties waarin die informatie zich aan ons
voordoet.
Die vloeibaarheid van
betekenis vormt een groot probleem voor (de opzet van) ICT-hulpmiddelen: die
weten slechts om te gaan met vaste,
op voorhand vastgestelde betekenis van informatie. Dat probleem vraagt qua
oplossing om explicitering van de relatie tussen context enerzijds en
informatie anderzijds (Pieter Wisse, 2000-2010). Pas dan – in combinatie met
haar context – raakt betekenis van informatie werkelijk vast en kunnen ICT-hulpmiddelen voor ‘hun’ klanten weer van
trefzekere betekenis zijn. Dàt is de sleutel tot informatierotonde: contextuele
ordening van informatie resulterend in een robuuste infrastructuur voor
informatieverkeer die wezenlijk bijdraagt aan het welzijn van uw bedrijf.
15. Hoe ziet roadmap naar
oplossing er uit? Hoe maken we de relatie tussen context en betekenis van
informatie expliciet? Stapsgewijs, waarbij ‘de winkel’ – uiteraard – gewoon
open blijft.
Stapsgewijs bouwen we de nu
nog applicatiegeoriënteerde informatieverzamelingen om naar infrastructureel
geordende, authentieke informatieverzamelingen. Op die manier raakt betekenis
van informatie duurzaam – want contextueel – geborgd, verdwijnen
informatieduplicaten en wordt data-inconsistentie effectief teruggedrongen.
Met het huidige
netwerkpotentieel van digitale technologie vormt de communicatie van informatie an sich geen serieus probleem meer. Informatie
over any thing is in principe any place en any time voor any body verkrijgbaar;
de oorspronkelijke beperkingen zijn in 2010 vrijwel geheel verdwenen. En het is
uitgerekend dat netwerkpotentieel van digitale technologie dat herordening van
onze veelheid van aparte informatieverzamelingen tot enkelvoudige voorziening –
robuuste informatie-infrastructuur mogelijk
maakt. En… noodzakelijk, want in die bonte veelheid aan informatieverzamelingen
wordt eenduidige betekenis een schaars goed.
Tijdens de verbouwing blijft
de winkel dus gewoon open. De bestaande informatieverzamelingen blijven – om te
beginnen – intact; we bouwen een extra voorziening (Pieter Wisse, 2006-2010).
Een, zeg maar even, voorziening-in-het-midden. En het is die voorziening-in-het-midden
die vervolgens stapsgewijs uitgroeit tot de gewenste informatie-infrastructuur;
een stelsel van ordelijk samenhangende en authentieke informatieverzamelingen.
Een stappenplan ziet er in
grote lijnen als volgt uit:
1.
De
voorziening-in-het-midden wordt – gefaseerd – voorzien van informatiesleutels
t.b.v. informatie-uitwisseling. Het gaat hier om informatiesleutels behorend
tot bestaande informatieverzamelingen annex ICT-toepassingen.
2.
Vervolgens – ook
weer gefaseerd – gaan de aangesloten ICT-toepassingen gevraagde informatie
opzoeken via de voorziening-in-het-midden: het gaat (dan nog) om een nieuwe
routering via de voorziening-in-het-midden naar informatie in bestaande
informatieverzamelingen.
3.
Daarna worden de
via ICT-toepassingen aangesloten (delen van) informatieverzamelingen –
gefaseerd – gekopieerd, op infrastructurele wijze geordend en aangesloten op de
voorziening-in-het-midden.
Deze nieuwe infrastructurele informatieverzamelingen worden daarbij gemanaged
door nieuwe infrastructurele informatiesystemen. Op die manier ontstaan
infrastructurele informatieverzamelingen annex systemen: met trefzekere
betekenis, ontdaan van duplicaten en bovendien consistent.
4.
Als vierde stap
volgt dan – gefaseerd – via de voorziening-in-het-midden herroutering van de oude,
individuele informatieverzamelingen naar de nieuwe infrastructurele
informatieverzamelingen annex systemen. De oude, in onbruik geraakte
informatieverzamelingen worden afgekoppeld.
5.
De
ICT-toepassingen worden – gefaseerd – ontdaan van alle code die inmiddels al
door infrastructurele informatiesystemen wordt gefaciliteerd.
16. Ja, de Nederlandse
vertaling (ver-Teken-ing) van Brussaard be-Teken-de voor mij een
verdere/laatste (?) verheldering van (dia-)enneadisch Begrip. Dank voor je
publicatie ervan! Ja, die ‘drie theorieën’ kwam ik tegen in Een
nieuw raamwerk voor informatiebegrippen. Ik liet het maar even voor wat het
was en schonk er verder (nog) geen aandacht aan. Wat Schopenhauer betreft, zoek
ik eigenlijk nog een ‘Brussaard’ die in presenteerblaadjes-Nederlands klaarheid
brengt in mijn (nog) troebele lens van Schopenhauer’s ‘wereld als wil en
voorstelling’. Ik kan me er niet toe zetten om zijn Sämtliche Werke Band I, II
dóór te gaan lezen. Ik heb grote moeite met Duits… en dan ook nog dat jargon….
Tussendoor: wat is ‘fopvatting’ eigenlijk in het Duits? Laat maar. Tot op heden
is het me – voor zover ik het me bewust ben – niet gelukt aan te haken bij
Schopenhauer. En daarzonder lukt het me niet mijn hoofd erbij te houden.
Wellicht moet ik deze vakantie ook benutten om Semiosis
& Sign Exchange er nog eens op na te slaan…. Kan er nog wel bij ;-)
Na-slag brengt kwartjes (uiteindelijk) in beweging waarmee mij invalt wat ik
(nog) mis.
17. Tja, … wat zal ik ervan
zeggen? Ik denk dat je – jammergenoeg – gelijk hebt. Toch wil ik die gedachte
geen nu nog geen verlammende ruimte geven. De vraag is eerst en vooral hoe de
zaailing optimaal van water, zonlicht/schaduw en meststoffen te voorzien. En
tegelijk moet het zich (vanuit mijn perspectief) ontwikkelende dode mus gehalte
voortdurend geschat worden. Want zodra zaailing dode mus blijkt, is er de loden
last van dat dode paard. En aan zo’n (gebleken) kadaver moet je –
spreekwoordelijk – niet (meer) trekken. Voorlopig steven ik eerst af op
‘zonnig’ vervolg. Wat is zijn visie op ICT? Op IM? Op hun onderlinge
verhouding?
Dank je wel voor je
enneadisch Schopenhauer-Teken. Ja, dat wijst een klaar begin van nader
onderzoekspad; het geeft een helder en compact beeld van zijn verwevenheid/rol
met/in jouw enneade.
19. Dank voor je attendering
op PromoteYourNetwork – alweer
een (nieuw) social-something! Ik heb gekeken… een account aangemaakt… ‘binnen’
(nog) even verder gekeken… en het account ook weer verwijderd. Ik kreeg niet
het idee dat ‘het’ duidelijk iets toevoegde t.o.v. LinkedIn. En één zo’n social
netwerk vind ik eigenlijk wel zo overzichtelijk.
20. What do you think… do Humans fit in A2A (Anything to Anything
Interoperability)? In other words – does H2H fit in the ‘picture’ of A2A? In
general, does H2A2A.....2A2A2H (humans using lots of technology for their
interoperability needs) fit in the A2A concept as intended by the LinkedIn A2A Interoperability
Group? Or does the A2A Interoperability Group restrict itself to the
Het antwoord op deze vraag
luidde dat de (aan)stichter van de groep ervoor koos ‘humans’ buiten het
interessegebied van deze thread van de A2A Interoperability LinkedInGroup te
latewn vallen. Om nu toch (meer) duidelijkheid te krijgen over het karakter van
‘Anything’ in A2A opende ik een nieuwe thread binnen dezelfde groep. Zie #21
(hieronder).
21. De nieuwe thread die ik
binnen A2A Interoperability op LinkedIn opende, poogde antwoord te krijgen op de
vraag: “What interoperability levels do we need to discuss within this ‘A2A
Interoperability’ LinkedIn group?”
Als nadere toelichting
schreef ik erbij:
“In general (scientists say…) we can distinguish three interoperability
levels at which (interoperating) operators can (and will) influence one
another:
1.
by force (physics);
2.
by impulse (cybernetics) and
3.
by sign (significs).
When operators (or actors if you like) maintain their relationship by
force (typical example: billiard balls) or by impulse (typical example: a
thermostat) semantics and pragmatics are not involved at all.
Semantics/pragmatics come into play with signs (interoperability level 3). An
actor takes an impulse as a sign as soon as his resulting behaviour also rests
on his very own motivation. A cat, for example, is ‘equipped’ with such
motivation: its response easily differs from your intentions. The same applies
for human beings.
In short…
1.
Digital technology is restricted to acting on
interoperability level 2 (impulse).
2.
Humans, by nature, act on a richer interoperability
level: level 3 (sign).
In my opinion we need to address the interoperability levels 2 and 3. What do you think?”
Het antwoord was (voor mij)
verrassend, kort en krachtig: De ‘owner’ van de groep ontzegde mij de toegang
tot de LinkedIn
groep ‘A2A Interoperability’ (owner: Robert
Farr). Ook kon ik niet opnieuw toegang meer krijgen (blocked). Zo gaat dat
blijkbaar (af en toe) op LinkedIn. Een collega van mij – die ook lid van de A2A
groep was geworden – bevestigde dat ook de door mij gestarte thread… was
verdwenen. Zo verwijder je dus onwelgevallig en/of storende vragen/commentaren.
Uiteraard heb ik de heer Farr bedankt voor mijn (korte) lidmaatschap van zijn
groep: “Thank you for the great opportunity you created for me to be a member
of the A2A Interoperability LinkedIn group for a couple of days”. Tot op de dag
van vandaag van Farr nog geen reactie.
22. Aan jouw Semantische
kans door financiële crisis? kwam ik toe na jouw aanwijzing van14 aug.
Prachtig om te zien (het heeft ook wel iets beschamends) dat zoveel van wat
‘men’ heel vroeger al zag… en wat anderen vroeger al bevestigden… vandaag de
dag nog steeds zo onverkort speelt.
23. Tja, als je geen idee
hebt van wal en sloot, weet je natuurlijk ook niet wanneer je iets van de wal
in de sloot ‘helpt’. Zo schiet het door ongetwijfeld goedbedoelende medewerkers
niet op. Oude en Nieuwe wereld mengen nu eenmaal niet; bijten elkaar zelfs.
Inderdaad een maar al te bekend verschijnsel.
25. Daan Rijsenbrij (op
LinkedIn): “Soms bekruipt mij het gevoel dat het verkeerd toepassen van IT ons
verder afbrengt van een spirituele vorm van werken: http://lnkd.in/akeZVt”. Tip: Focus je eens (een tijd lang) radicaal op
informatie (als verhoudingsmiddel). Op de tekens (informatie) die we
voortdurend opvangen en afgeven; ons onderling verhouden. En zie wat daaruit
voortkomt.
26. Een opgefriste versie van
Informatie-puree
staat sinds 18 augustus op de voorpagina van VNA (Via Nova Architectura). VNA
deed een oproep voor ‘input’. Ik verwees ze naar mijn website/blog, wat weer
leidde tot een vorm van ‘cross-posten’ (ik neem aan dat dat jargon is).
Praktisch betekent het dat ik op VNA kan bloggen wat ik wil (totdat het VNA de
keel uithangt – en dan stop ik er ook acuut mee).
27. Met Resident,
designing a contextual-semantic diagram with metapattern laat je naar mijn
idee prachtig de two-way totstandkoming van een CSD zien. Door een zeer ervaren
ontwerper – wel te verstaan. Wat je, overigens, pas goed duidelijk wordt als je
het zelf eens serieus probeert! Een
mooi stukje illustratiemateriaal – ook nuttig voor gebruik bij ons.
28. Jij had voor mijn
vakantie al weinig vertrouwen in die manager… Ik vreesde al dat je gelijk had
(maar wilde dat eigenlijk/liever nog niet erkennen)… Volgens mij heb je
waarzeggende gaven. Het begint er al weer op te lijken dat… Nou, ja – je kent
het wel: hij heeft het erg druk… er zijn meer mensen met erg goede ideeën bij
hem langs gekomen… Hij wil die groep mensen nu bij elkaar brengen om … Zucht.
Nee, als er nog wat van komt… zal het ook heel langzaam gaan. Ondertussen is
het (weer) een goede oefening in geduld.
29. Ja, ik vond Over parodismen
en -mismen al op je website. En genoot ervan! Heldere illustraties. Ook
paromisme als een mooi ‘geval van’ parodisme. N’s even denken… kan ik er in de
gauwigheid nog een paar verzinnen? Haatschappij. Poliziek. Sinister (als
parodisme voor minister). Poverheid. Ik vermoed dat we daar de komende tijd nog
wel meer voorbeelden van gaan zien….
Juli
- augustus 2010, 2010 © Jan van Til