Puur theoretisch - natuurlijk
Jan van Til
Stel
nu eens, puur theoretisch natuurlijk, dat je informatie zo zou kunnen ordenen
dat informatie veel onafhankelijker zou worden van de specifieke situatie die
om informatie vraagt.
De
manier waarop we nu met informatie omspringen is eigenlijk zo heel
situationeel. Er is die bepaalde problematische situatie waarvoor een oplossing
moet worden gevonden. En één van de veelal dominante aspecten daarbij is
tegenwoordig ICT. Dat wordt (dus) al snel een heus project met opdrachtgever,
budget, uitvoerder enzovoort. Het resultaat? Een door en door situationele
oplossing.
En
situationele oplossingen gaan vandaag de dag niet lang meer mee. Onder ‘druk’
van hedendaagse dynamiek, informatiemaatschappij – zeg
ook maar, veranderen situaties nu eenmaal snel. En daarmee vervliegt tegelijk
ook de bruikbaarheid van de doorgaans zo moeizaam verkregen situationele
oplossing. Opdrachtgevers zien dat met lede ogen aan en begrijpen daar helemaal
niets van. Zij krijgen ‘er’ maar geen grip op. Heel irritant!
En
daarom: Stel nu eens, nog steeds theoretisch, dat je informatie zo zou kunnen
ordenen dat informatie veel onafhankelijker zou worden van de specifieke
situatie die om informatie vraagt. Wat voor gevolgen zou dat hebben voor de (gebruikers
van) applicaties die op een dergelijke vaste informatie-ondergrond zijn
gebouwd?
Die
nieuw geordende informatie is uitermate geschikt voor hergebruik en heet ook
wel infrastructurele informatie. De structuur waarin die informatie zich op
haar plaats weet, noemen we dan ook informatie-infrastructuur. Het gaat om
duurzame informatie die is gestructureerd tot gebruik in een veelheid aan
onvoorziene situaties.
Informatie
in die informatie-infrastructuur komt enkelvoudig voor. Dat scheelt alvast legio duplicaten. Dat werkt enorm positief uit op de
kwaliteit van informatie. De direct ‘bovenop’ die infrastructurele informatie
gebouwde applicaties zijn eveneens infrastructureel van aard. Dergelijke
applicaties vormen de basis voor een uniforme omgangswijze met infrastructurele
informatie. Zo’n informatiestelsel elimineert
natuurlijk ook informatie-inconsistentie die we inmiddels kunnen missen als
kiespijn.
Met
zo’n stelsel in place daalt de time-to-market van
ICT-projecten fors: het infrastructurele deel van de tot nu toe volledig
situationeel opgevatte projecten hoeft immers nog slechts eenmalig te worden
gebouwd. En elk volgend project bouwt voortvarend verder op nieuw aangelegde en
duurzame informatie-infrastructuur.
Stel
nu eens, gewoon heel praktisch, dat je informatie zo zou kunnen ordenen dat
informatie veel onafhankelijker zou worden van de specifieke situatie die om
informatie vraagt. Kan dat? Ja, dat kan!
Maar
alleen als je dat zelf wilt. Zolang je er genoegen mee neemt… Zolang je blijft
volhouden dat ‘het’ zonder informatie-infrastructurele opvatting ook nog wel
gaat… Zolang kan het (voor jou) niet – dan is het ondenkbaar.
Maart
2009, 2009 © Jan van Til
Voorgaande
tekst is eveneens gepubliceerd op mijn blog “Informatiekundig bekeken”.